Bir gül iliştir saçlarına ve sustur yüreğinin kanamalarını
Bitir yüreğinin hıçkırıklarını, söyleyelim sevda türkümüzü
Kopar düşlerini bitiren, yüreğini ağrıtan yaşamın acılarını,
Acıların yüreğimde bir son bulsun, kanatma artık yüreğini...
Yüreğinin alevlerinden, ruhunun fırtınalarından uzaklara, çok uzaklara gitmeyi istediğinde sabrını da al yanına. Yüce dağların zirvelerinde kekik topla kendine. Kuşku değirmenlerinin sularıyla yıka yüzünü ve çorak dağ tepelerinde yıldız iliştir saçlarına. Acılar acıtırsa canını, çileler keserse önünü bir gül iliştir saçlarına ve sustur yüreğinin kanamalarını.
Biz bu sevdanın bulanık sularından da gülüşler çıkardık zıpkın duruşlarla. Yüreğimizdeki asmalarla yıldızlara tırmandık gecelerce. Acımıza sevincimizi sürüp, mutlu gülüşlerle yuttuk lokmalarımızı. Biz ki, korkuların hesapsız kaçışlarına vurmadık kendimizi. Yüreğimizin ve sevdamızın diyetini isteyen zavallı insancıklara bile güldük, kahkahalarla. Gözyaşlarımızın mutluluğunu engin denizlere sevgimizle akıttık.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta