Gecenin karanlığı değil korkutan beni
Yanlızlığın pençesi hiç değil
Bir daha baharı yaşamamakta değil
Evet kestim
İdam sehpasında yağlı ilmik diye
Sevdiğimin örgülü siyah saçlarını
Tel tel ayak uçlarına dökülen
Koynumda taşıdığım
Muska gibi
Kanatlı meleğim
Karanlık bağladı gözlerimi
Kör ebe oynarcasına
Kahpeye yataklık yaparcasına
Ve mabedimi ateşe verip
Tapılan tüp putları
Hatta ……
Tanrılara adanmış adaklarımı alarak
Tüm mahcubiyetimle
Tüm isyanımı haykırarak
Huzuruna geldim
Yılmadan
Yıkılmadan
Özgürce savur saçlarını
İlmik ilmik yüreğimde
Sonsuzluk gibi
27/03/2008
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 02:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/28/kanatli-melekler.jpg)
GÜZEL...HATTA ÇOK GÜZEL.... YÜREĞİNİZE SAĞLIK...SAYGILAR
Güzel bir paylaşımdı...Tebrik ederim.Saygılar
TÜM YORUMLAR (22)