Kanatlarını Kırmayalım Günlerin

umutlar dökülüyor delinmiş hayatın dibi
bonker değilim cemal süreya gibi
bir saniyemi bile bırakmak istemiyorum cimri hayata
bana söz etmeyin ölmekten
sabıkalyım yaşamı ve yaşatmayı sevmekten

kanamalarım gözüyaşlı çocukları görmekten

kuş küser gökten
güneş düşer gündüzden
gülücük yüzden
insanlar külden
aşk kovulunca yürekten

kim kanar sevmekten

zaman değil ki hep kötüye koşan
aşk bir ırmaktır
insanda doğup insanda coşan
tutuklu kalırız hazanlarda aşksız yaşamaktan
insanlığını kuşan

güzellikler perişan

yüreğime hançer gibi saplanır gitmelerin
kanatlarını kırmayalım günlerin
oyuncağı oluruz hüzünlerin
tenime çiçekler ören ellerin nerde
bizede mutluluk var güzel günlerde

aşktır insana yakışan

acılara oyuncaklık yakışmaz bize
yüreğim toparlan
toparlan can
kötülere yenilip
hüzünlere demir tacak değilya insan

Kâmil AYDEMİR Ocak / 04