Kanatlarını Kaybeden Adam Şiiri - Ulvi Koçu

kanadı kaybolmuş bir adamım,
sorsam suçlayacaklar
kanatların nerde diye...

kanatlarım dağılınca,
ben adamlıktan utanırım.
simsiyah dumanlarla
gökyüzünde kaybolurum...

hangi sese yönelsem
çırpınışlarımın başrolündeyim
serseriysem ondandır;
yitirmek ve zaman...

kanatlarımın olmadığını
anlayınca,
insanlığımdan utanırım;
uçamadan özgürce,
ve nice hürriyet özlemleriyle...