Kanatlarında Okşayan Melek

Ey bir güneş misali parlayan,
Yüzü nur, gülüşü huzur dolu baharım!
Tatlı dillerinden bal damlayan,
Beni kanatlarında okşayan meleğim!
Güllere kokundan bahsetsem,
Elbet kıskanırlar seni.
Hele ki güzelliğini görseler,
Solmazlar mı birer birer?
Senin için gözyaşı döksem,
Öder miyim hakkını?
Söyle bana annem...
Seni anlatarak mı ağlayayım,
Ağlayarak mı anlatayım beyaz sayfalara?
Oysa sen ağlamamı istemezsin ki...
Ne tuttuğum kalem seni anlatmaya yeter
Ne de gözyaşlarım hakkını öder.
Ey cenneti ayakları altında secde ettirmiş!
Sevincimin ve hüznümün ortağı,
Sağıma sol, gündüzüme gece, yazıma kış...
Yalnız kalmam zoruna mı giderdi de
Hiç bırakmadın beni?
Peki ya ben bilebildim mi kıymetini?
Ayrılığın olur bana acıların acısı,
Sen ki bir anneden daha fazlası.