Kanatlarına Karanfil Kokusu Sinmiş Kuş

Güneş batmışsa eğer
gece en onulmadık yerden yaralar kuşları,
çünkü... evet çünkü
geceye karşı savunmasızdır kuşlar;
zira kimse görmez o an
hangi görünmez yaralar
hangi kuşların
hangi görünmez yanlarını acıtır

Çünkü, gece hain
gece zalim
gece ihanet kokar;
ve kimse bilmez o an
neden, gecenin ihanetinden
camın ardındaki
küçük çocuk kartpostalları değil de
kanatlarına karanfil kokusu sinmiş
kuşlar korkar.

Oysa
“güneş yerinde duruyor” demiş Rilke;
iyi de,
orda öylesine duran güneş
hangi kuşun
hangi kararan yanlarını ışıtır
gece vakti
cansız kartpostallardan başka

Şimdi sorarım size ey eşhas-ı ferhan
her şeyin sükutla örtüldüğü bir çağda
geceden
bir camın ardındaki
çocuk kartpostallarının değil de
niçin kuşların korktuğunu sorabilen
kaç kişi kaldı şunun şurasında
kaç kişi kaldı
kaç kişi
kaç
kaçınmadan sorabilen çıkarsa eğer
ben ona
ardıç ağacının dallarından topladığım
kanatlarına karanfil kokusu sinmiş
kuşlarımı vereceğim
kartpostallar yerine