çok eski bir fotoğrafı gördüm bugün kendi yüzümde.
hiç değişmeyen bakışlar..
kafese hapsedilmiş bir kuş gibi yüreğim.
bıraksalar nasıl uçacaktı,
konacaktı bazılarının ellerine,
yuva yapacaktı yüreklerine.
besleyecekti kendi yüreğiyle.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
-çok eskı bir fotoğrafı gördüm bugün kendı yüzümde - insan kendını bu derecede tanıyamayacak duruma gelmişse yazr böyle bir şiiri ancak ama anlatım o kadar akıcı ki insan sonunu merak edip okuyor...tebrık ederım kalemınıze kuvvet :))
okudum ve beğendim.............tebrikler
Çok güzel ve anlamlı bir çalışma yürekten kutluyorum
Sevdim.. çok yetenekli bir anlatım.. üstelik
günümüzün Türkçesi.. Dilini kullanabilen insanlar ustadır bence.. Bir şiir için konuşmam gerekirse öncelik, onun ifade biçemi ve dili kullanma şeklidir.. Başarılar.. toplumuna aydınlık verme yolunda..
tebrik ederim...
:) İlk duyan ben oldum.
Şiirin adı ilgimi çekti: Kanatlarım. Ne cici bir isim bu böyle, dedim. Her kuşun kanatları olur belki; fakat her insanın olmazdı.
Öte yandan, şiiri okuyunca yüreğim burkulmadı değil. Acaba hep kanatlarının farkında olanlar mı kendilerini kafeste hissediyor?
'Gel bu özlemleri şiire dök.'
Bir de şu var ki, şiir sanıldığı kadar kolay değil.
Mesela...
'çok eski bir fotoğrafı gördüm bugün kendi yüzümde'
Şiirin bu ilk dizesinde 'kendi yüzümde' demek, bu şiirin, bu cici, bu alımlı başlığına çok büyük ihanet olmuş bence. Yukarıdaki şiirde bu şekilde kullanılan ve bu başlığa ihanet eden çok fazla sözcük var.
Ve... Keşke kanatsızlığınızdan değil de kanatlarınızdan bahsetseydiniz şiirinizde, bunu diledi kanatlı kalbim.
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta