Suskunsun
içimin imdat sesi
nasıl kırılgan
nasıl darmadağın
turkuaz camlara dönmüş için
bir aşk dokunsa
bir nefret belki
parçalanan
kaç sevgi var içinde
kaça bölünmüş
küçük yüreciğin
paylaşamıyorsun
en güzel görüntüleri
hepsi benim
hepsi benim diyor
dağılıyorsun
ağır geliyor sana sevda
bakışını saklama
yakın olmalıydı için
uzaktaki adama
suskunsun
renklerin açmıyor
yaz gelse
sen yüksek yerler düşlüyorsun
bir delinin aklına ilişip
sevda
sevda diyorsun
hazır değilsin değil mi
ne aşk'a
ne adama
neden dünya'ya
oysa
ne kadar çok isterdin uçmayı
sevdiğin bir çiçeğe konmayı
mutlu olup
güzel günleri saymadan yaşamayı
seni sana bırakmıyor yollar
ardında siyahlar kırmızılar
sen sarı coşuyor
yeşile dönüyorsun
bırakmıyorlar seni sana
ve sevdana
bırakmıyorlar seni
ne sabaha
ne akşama
tek tek yoluyor ellerin
tüylerinin güzelliğini
gece geliyor aşk
bir başına
senden yana
sadece sana
kocamanca
| Tüm öyküler yazıldığı halde
senin öykün yazılmamış
yetmiyor yüreğini bir limana atmak için
koşuların hep yarım kalıyor..
sen cesur oldukça kaçıyorlar senden
bazen biri olsa yeterdi..biri anlasa yeterdi..umuttu belki
tutunmaya değerdi diyorsun..anlamıyorlar
belki doştça bir ses bile yetecek..sen tüm seslerdeki
sahtekarlıkları bile anlıyorsun..yapmacık yaklaşmayın bana
küfredin o bile bundan daha iyi dediğin halde
sırf güzelsin diye koşuyorlar üstüne..duygusalsın diye
daha bir eziyorlar..çıldırıyorsun bazen..hepsine sövüp
belki de sana en yakın olan..göz yaşlarına sığınıyorsun
beklentileri yok senden..bunu iyi biliyorsun..omzunu yasladığında
dokunmadan korkmayan içine kötü seyler katmayan
o güzel ses o güzel insanlar ne kadar uzak sana..belki diyorsun
onlarla hiç kaşılaşmayacağım.tüm ömrüm boyunca
yine de o güzel yöntemi direnişi seçiyorsun..senin klavuzun bu
direnmek ve sertleşmek..sevebildiklerini görmek
İçini sürdüğün her şey garip bir büyüye kapılıyor
beynin sevmesi..yüreğin sevmesine karışıyor..ya da tam zıttı
biri seviyor öbürü kaçıyor..bir türlü ikisi bir araya gelmiyor
bitti çocuk..değişeceğin gün geldi çattı..karar vermelisin artık..
tüm zayıflıklarını atıp bir köşeye eğilmeden bükülmeden
ben varım diyeceksin..demezsen dedirtecekler..zorlayıp
herşeyden ve herkesten tiksindirecekler..su an yasadıklarının bile
ne kadar az ne kadar hafif şeyler olduğunu o zaman anlayacaksın..
kimse tutmayacak elinden..sen senin için var olacaksın..sonra açılacaksın
sabahları güne bakan güneş çiçekleri gibi..|
Kanatları sesiz günün
içine baktıkça saflık
dışında vahşi renkler
her mesafe uzak
ıssız bir dal belki konduğu
bir daha uçamadığı
reçinesi bol birşey
yanlızlık
sürdükçe gözlere damla damla ayrılık
19 Temmuz 2004 zafer zengin
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 7.9.2004 22:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!