Kanatlar Şiiri - Murat Karaosmanoğlu

Kitaplar, başucumdaki kitaplar, siz beni hiç anlamıyorsunuz.
İçinizdeki öyküleri ezberlemişim, sıkılmışım, bezmişim.
Maskeler, maskeler, siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Çöpe attığımdan beri, gel diyorsunuz, oysa sizi terk etmişim.

Yollar, yollar siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Sizi başkaları çiğnesin, yüreğimdeki yoldayım.
Güneş, ay ve yıldızlar siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Işığa gerek yok, ağırdır göz kapaklarım, zindandayım.

Sizler, sizler, siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Okudum, bildim, gördüm, deyince yalnızca acı, acı, susuyorum.
Sözler, sözler, siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Çünkü ben, çünkü ben, sizi hiç ama hiç duyamıyorum.

Yüreğim, aklım, bedenim siz beni hiç anlamıyorsunuz.
Siz bendesiniz, ama ben sizde değilim.
Kanatlar, kanatlar siz beni hiç anlamıyorsunuz.
İşe yaramazsınız, çünkü yerdeyim.