Kanatlanamam Düşlerime Şiiri - Özcan Öğüt

Asi ruhun isyankâr yine bedenine
Alıp başını gitmek ister bilinmezlere
Her defasında kaybettiğini bile bile
Sakın ha! Buraya kadarmış deme!
Şimdi zamanı değil pusmanın...
Kaç! Sığınma ecelin gölgesine.

Hani yaşanılması gereken anlar vardı
Mürvetini görmeden gitmem derdin asla
Ben de derdim; nolur sus, hiç konuşma!
Yakıştıramazdım ki ölümü sana.
Şimdi onca söze ne oldu anne?
Yoksa, azrail’e sözmü geçiremedin?

Bırak! Kapanayım ecelinin dizlerine
Emrihaktan selam getirdim diyeyim ona
İzin ver artık yalanlar söyleyeyim,
Yeter! Gerçekler acıtıyor insanı anne

Kurbanın olayım beni senden etme!
Dur! Böyle mahzun, böyle fersiz gitme
Sensiz uçmayı öğrenemem anne
Artık çok zor kanatlanamam düşlerime…