Kanatlan Yuregim Şiiri - Gassan Satar

Gunes batmakta
Nazli isigini koynuna saklayarak
Gece sirasini bekliyor
Bulut geciyor sessiz ve kisir
Besbelli yorgunsun sen
Gecenin boynu bukuklugunden belli

Isten yorgun argin gelmissindir eve
Uzatip ayaklarini sehpaya
Televizyonu acmissindir
Gece sessiz nedense bugun
Gece issiz
Koca bir sehir gizlenmis kendi icine
Besbelli huzunlusun sen
Bir uzuntu sarmis yuregini
Gecenin utancindan
Bulutun kacarcasina uzaklasmasindan belli

Ne etmeli geceye huznune dokunmak icin
Ne ekmeli buluta
Sevinci yagmur damlasinda buyutsun
Buyutsun de tenine serpsin diye

Agustos bocekleri suskun
Yaz meltemi durgun
Deniz hircin bir tek
Dalgalar aci bir sarkiya durmus
Besbelli agliyorsundur sen simdi
Kiyisina istanbulun saldiran dalgadan
Yuzume vuran denizin mavisinden belli

Ne etmeli hasretine dokunmak icin
Yanaklarina opucukler ekmek icin
Ne etmeli sevgilinin bakislarina dolmak icin

Gece yildizlarini almis yorganinin altina
Gok yildizsiz
Deniz yakamozsuz
Baliklar cekilmis derine
Dalgalar teslim etmis kendini sessizlige
Besbelli uykuya daldin sen
Gozyaslarin hala kurumamis
Yuzume vuran cig damlasindan belli
Martinin kanatsizligindan belli

Ne etmeli gece sana
Ne etmeli ki sevgilinin uykusuna dokunmali
Ne vermeli sana ruzgar
Ne vermeli ki sevgilinin tenine dokunmali
Ne istersin sen deniz
Ne istersin koca istanbul
Ne istersiniz sevgilinin koynuna dolmak icin

Var sen kanatlan yuregim
Ne geceye kalsin umudum
Ne de istanbulun vefasizligina
Var sen kanatlan yuregim
Sevgilinin bekleyisleri ne denizin mavisine kalsin
Ne de ruzgarin insafina
Hasretleri sevismelerde sondurmek icin
Sen var kanatlan yuregim sevgiliye dogru