Kanatırım yalnızlığı gergefe tutulur ince sızılarla
Sıyrılır son parçası
Kanatırım yalnızlığı, hüzün kaplı sularda
Ellerimi uzatırım tutan olmaz
Donar ellerim....
Kanatırım yalnızlığı, çabalar, tüterim
İncinmenin girdabında hayal tüketirim
Layık değil di ki hiç kimse sevilmeye
Öylesine tüketilecekti sevmelerim....
Hangi kova salınmıştı hüzün kuyulara
Bıraksak nasıl başlardı bitmeye
Ki hüzün asrıdır yirmibirinci asır
Gök yalnızlıkla, kavga taşır
Taşır yalnızlık aşkta yitmeye
Bıraksak nasıl başlardı bitmeye.....
Kanatarak kadın kadınlığımı, erkek benliğimi
Öylesine tüketilecekti sevmelerim....
Bıraktım! ..nasıl başlar bitmelerim.....
Kayıt Tarihi : 19.3.2002 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eşref Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/19/kanatirim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!