Kanatır Kendini Şiiri - Alaaddin Emre

hakikat tasarımcısıdır
tragedyasının ilk tümcesini
yazacak geceye hemen
şaşkınlığının büyüsüyle
istediği bir harf bile olamamış
hatırlanamamış kimliğini
bırakacak kirlenmiş caddeye

sunup ağaçlara kibarca
bir parça suyla soluğunu
bir dünyadan öbürüne geçecek
göçebe sorularını terkedip
kendi kısa yolu uzundur

öncelerinde olmuştu
sonralarında da olabilir
gövdesinin gölgesiyle

şimdi bahçeden çalıntı
solgun bir çiçek gibi
yorgunluğunun kuytusunda
rüzgârıyla barışık uçurum
uzaktan bakmaktadır
kentin vazgeçilmez tuzaklarına

aldırmamalı diye düşündü
hiç olmayan yarasına
bakıp ürperdi üşüdü
sonunda olsa olsa
bir acı en çok kendini kanatır
ve olsa olsa en çok kendini
kandırır insan
işin tuhafı bunun da farkındadır
aşkta da olsa