Çocuk uykularımdan uyandığımda,
Mevsimlerden ilkbahar çiçekler tomurcuk,
Sevginin demine durmuştu asma yaprakları,
Dallarıyla sarılıyorlardı göğe uzanırcasına.
Bahçe duvarları çevrili bir sur,
Kapılar kilitlense de yalnızlık üstüne yüzüme,
Gelmişlerdi çıvıltılarıyla odama kuşlar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
