Neden kimseye güvenmiyorum, bu hırçınlığım neden? Lüzumu yok çünkü. İyi gibi görünmemin, aldırmıyormuş gibi yapmamın, kendimi frenlememin lüzumu yok... Ellerime bakıp, "Kırılgan şeyler aslında bir hayli keskindir," diyorum... Kâğıt gibi rahatça bükülüp yere düşen bir cam gibi kesiyorum hemen...
Ve içimde uçan dalgacı bir kuş var... Ne zaman kanatlarına sarılsam, ayaklarımı yitiriyorum.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta