Kanaryanın Sırtıma Gömülme Töreni

1.ahır'la gavur arasında bir dulda

yağmura tarlasını çeken adamlar
gecede bulaşık gibi
yanaşma gibi adamlar
beni bir ağaca bağladılar

oysa ben yürümeyi severdim
neon ışıklarını ve baldırlarımı.
herkes ve kanarya evdeyken
eve dönmeyi severdim

ben yürürken yatışırdı garbiyeli
yemliha pazara çıkardı

yemliha uzaktan anam olur
okaliptüs baltayla kesilmez der durur
başka türlü savun kendini

öfkeni yont
umrunu onar
iyice yaslan ağaca

2.serbest zaman yas çalışması

sular çekilir
sebzeler, brokoliler ölür
yanlış bir dizeye nobel*
onu son gördüğümde o beni görmedi
diye bir final

sırtımda sabiha'nın çocuk dişleri,
ısırgan otu.
sırtımda çocukluğumun sıcak suları,
çamur.

seni o kış bir kez orada bırakmıştım
o deniz ülkesinde, soğukta
döndüm, titredim ve sana 'bir kez' baktım
gerisi "hatırlama"dır*

biz dünyaya kulak misafiri olmaya gelmiştik
misafirlikten bir an evvel kaçmaya
yakınları uzak etmeye biz vardık
sen unutmadın
sen unutmadın
sırtımda kal

sana hiç işitmediğin kuşları
görmediğin ağaçları sana
gözyaşlarımla

3.bar mitzvah (tüfeksiz hareketler)

kırk gün sonra gelirim diye bıraktığım şehir
kuşlar kör olmadan ölmez diyen mavi gök
yepyeni içkiler denetiyorlar bana
sabah akşam aç karna
miyaljide ısrarlı doktorla beraber

cebimde tüylerin -o tükenmez yeşil
aklımda kara kitap, isidoro cruz
altıncı sürgün şehrin sokaklarını dolaşıyorum
sabah akşam aç karna

günün sonunda tüm sesler
tek bir cırcır böceğine yenilince
elimden tutup kafesime götürüyor beni
benzerim, benim meydan okuyan yerlerim

bundan böyle kime baksam
kim bana baksa
nereye koysalar gövdemi
orası gitgide büyüyen bir sessizliktir
kocaman bir sarılık

yaslanıp bağdaş
kurdum ve anladım
giden de benim kalan da
katil ve şikar
kör ceset

ana ben galiba başkası oldum

ana ben yalnız kaldım

(ekim 2020-ocak 2021)

***sinedebiyat dergisi, temmuz-ağustos 2021 sayısı