A Kanaryamla Sohbet. Şiiri - Halil Müftü ...

Bazen doğan mehtabın parlaklığı,
Etrafın sakinliği,
Bana neler hatırlatmazki.?

Bana vardığı zaman böyle bir akşamdı.
O zaman giydiği şahane gelinliğin,
Pulları dökülmüş dikişleri sökülmüş,
Yekpare bir bez olmuş gelinliği,ikinci evliliğinin.

Kanaryam bile onun öldüğü saatte ötmüyor.
O bile anlıyor onun o saatte öldüğünü.
Yem yemez su içmez oldu kanaryam benim elimden.
Geçen günleri unutarak,
Benim gibi onu bekliyor yeniden.

Boş ver be kanaryam dünya bu.
Doğmakta varmış ölmekte.
Hep onun için ötecek değildinya,
Sen bari üzme beni ötmemekle.

Ya kanaryam.,
Şu gördüğün dünya ne kalleşmiş meğer.
Acıları unuttuysan unuttuysam eğer.
Ruhuma şenlik versin şekillerle ötüşün.
Sana yem olsun emi ötüşünden gülüşüm.

27.08.1966 (roket taburu karskapı-Erzurum)