Kanarsam namertim Şiiri - Bayram Ataç

Sevginle kalbim titrerken, canım yanıyor
Her seferinde gönlüm, aptal gibi kanıyor
Ulan halimi gören, ayyaş berdoş sanıyor
O gülüşüne kanarsam, namertim bir daha

Karmaşık arzun, her gün başka karmaşa
Nasip etmesin allah, senin gibisini başa
Az mı vurdum başımı, o sevdan için taşa
O ağlayışına kanarsam, namertim bir daha

Gözlerin çok derin, deryaya düşüyorum
Düştüğüm şu hala, kendimde şaşıyorum
Cenazeden beterim, öylesine yaşıyorum
O bakışına kanarsam, namertim bir daha

Sözlerin bir büyü gibi, başımı döndürdü
Senle geçirdiğin an, geçliğimi söndürdü
Senle olmak beni, ne ağlattı ne güldürdü
O sözlerine kanarsam, namertim bir daha

Yaşadığımız bu sevda, oyun değil gerçek
Kos koca bir ömür, seninle nasıl geçecek
Sabırda, dermanda kalmadı, seni çekecek
O bakışına kanarsam, namertim bir daha

Sensiz çok ağladım, hep geceler boyunca
Yaşamdan soğuyor, insan derde doyunca
İnsana çok zor gelir, aptal yerine koyunca
O ağlayışına kanarsam, namertim bir daha

Kelepçesiz mahkumdum, senin o sevdana
Çok apansız düştüm, senin hırçın deryana
Çevirdin şu gönlümü, yaralı yavru ceylana
O ağlayışına kanarsam, namertim bir daha

Kırdığın yaralı yüreğim, artık son deminde
Artık çiçekler açmaz, gönlümün seherinde
Gözümde gönlümde, aşkın yok değerinde
O gülüşüne kanarsam, namertim bir daha