Kanar mı İnsan... Şiiri - Mehmet Şahan

Yaratan’dan gelen emir dururken,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Hakk’ın vadettiği ecir dururken,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?

Nefsine uyarsan zora götürür,
Kabuğu beğenmez zara götürür!
Hangarı gösterir dara götürür,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?

Ne uyandırır ne de seni ayar,
Öyle sinsi şey ki aklına uyar!
İman kalesinin dibini oyar,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?

Gurura kapılır desteksiz atar,
Gizli saklı demez herkese satar!
Haramı cezbeder helale katar,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?

Edepten, hayâdan eser bırakmaz,
Zannetme ki ruhta hasar bırakmaz!
Fikrini yay gibi kasar bırakmaz,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?

Şahan der ki nefsim, beşersin beşer,
Beşere aldanan şirke denk düşer!
Hakk’ın dergâhında yananlar pişer,
Nefsin hevasına kanar mı insan?
Nefs için ateşte yanar mı insan?