kanar kağıtların toprak kokan elleri
uzandım toprağa sırtıma dikenler battı
çıplaktım, bir o kadar da günahsız
ay da usulca uzandı yanıma
yağmalanmış bir kadının silueti belirdi
bana seslendi, 'hey sen, yalnız adam'
soyundu, bekledim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ben bu şiiri bir gece jazz çalarken bir yandan dinlemiştim şairinden. Ne çok yakışıyordu bu şiir jazza.. Oysa Alper nefret eder jazzdan. Bu şiiri her okuyuşumda kulağıma bir melodi doluyor gene de.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta