Kanar Şiiri - Mücella Pakdemir

Sen benim inleyen kalbime bakma
Açık yaralarım dikişte kanar
Yeter ki içinde neşter bırakma
Yâr elinden ince nakışta kanar

Târumar mı sandın sevda bağımı?
Bitirdim, öyle mi, gençlik çağımı?
Şöyle bir attım mı gülden ağımı
Âşığın zülfüne takışta kanar

Mâsumdur papatyam, süsenim âlâ
Beyaz zambaklarım tomurcuk hâlâ
Sarı nergislerim hepsinden belâ
Can veren suyunu döküşte kanar

Henüz koklanmamış küskün gökçesi
Kısmetinden öte yok gerekçesi
Nice zenginlerin geçmez akçesi
Tutar bir mânalı bakışta kanar

Yaprağında şebnem ağlar kiminin
Kimi övgüsünde parlak siminin
Çekilesi tutar tutku piminin
Baştan çıkartıcı yakışta kanar

Nice elvan elvan çiçek bulursun
Gitmek istemezsin, her dem kalırsın
Belki hak etmezsin, diken alırsın
Yiğidin yüreği büküşte kanar

Çözemedi kimse gönlüm gizini
Kaybetti her seven kumda izini
Neye yarar artık dövse dizini
Dünyası başına çöküşte kanar

Ahûnun gözleri güzeldir ama
Avcıyı av yapar, düşürür gama
Mukadderat buysa sakın kınama
Kurşunu yazgıya çakışta kanar
Mavzerden menzile akışta kanar