kanar
Çokça kaşıdığında
Bütün yaralar gibi
Yüreğin de oluk oluk kanar
Cenneti de cehennemi de
Yitmişliğin sınırında görür
Kendi yalnızlığında
Boğulur dururmuşsun
Birilerinden yaşam emdiğin sanrısıyla
Ömre ömür kattığının
Düşüyle kaptırdığın
Gerçek yaşam filizlerini
Ocağına göz diken
İncir ağacının kökü keser
Ruhun duymazmış
Ne zaman alabora olacağı
Belli olmayan teknede
İki kişiyken yalnız belki de
Öte yaşamı reddederek
Ödül beklemeyen
Ucube bir adam ile
Sevince içi ısınan
Dokunmaların sarhoşu
Gökyüzünün kıskandığı
İnceliklerin yelkenlisi
Hırsından açılmazmış
Velhasılı kelam
Sadece yürek değil
Sözü yazıya dökecek
Eller de yaralıysa
Kim takar kim söz dinler
Kanar ha kanarmış..1.8.23
Kayıt Tarihi : 1.8.2023 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani, Yusuf Bey...
Hayatı olmakla olmamak arasına sıkıştıran,
Her an devrilecek bir sandalla okyanus geçer gibi bir yaşamı dayatan,
Her ne ise,
Her kim ise!
Kanamanın da sebebidir...
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)