Kanan Yok Şiiri - Mailis Nalars

seni uzağa gönderen ben değildim;
sevgili olamamamız benim suçumdu ama.
bunu anlatamam ki,
ölür sende doğması gereken.
canını habersizce yaktığım için canım yanıyor.
çekeceğim bunu.
geçer zamanla acın nasıl olsa;
sende doğmadan ölmesin o yeter ki.
kızılcık şerbeti sızan dudaklarımdan dökülen kelime
’kanıyorum’ olmak zorundaydı.
kandırdım bilincimle seni.
evet;
üzgünüm demeyeceğim üstelik.
kandırmam lazımdı,
kandın;
ama işte yaşıyor o
şu an.
bu dürüstlükten daha faziletli
bir şey...
kanan ne ben
ne de sen...

mailis nalars