Kanamalar Şiiri - Orhan Demirtaş

sevgi dolu yüzünü kalbime diktim
köhne gemiler gibi limanına çekildi,
............................................demir attı gözlerim
yüreğine kaç tane güneş gömdüğümü unuttum
................hüznümün doğusuna astım gölgeni
yüzünün eylülüne yattım şafakta,
.........................yedi büyük günah gibi

mayınlı kelimelerden geçtim

kumdan adamların yıldızlı düşlerinde büyüttüm ...................................sensizliğin zamanını

sana iki çığlık borçlandım, sessizliğim kirlendi

pişmanlık,
....yorgunluğuma düşmeden gitmeliyim buralardan

belki gökyüzü buz tutar ayaklarımda
....................cinayet sayarlar gitmeleri-mi

kalan gülüşlerimi kanatmadan
.ve zehirli cümlelerin içine düşmeden gitmeliyim,
..............yaşadığın yüzyıla gömülmek için

her soluğum-da yaprak yaprak bir ağaç büyür
köklerime erirsin, bir kahinin kehanetinden çıkarak
belki de yeni bir mevsime düşen acemi bir ihtilal gibi
.........................tarihime yazarlar seni

dursan bir an için ölür ellerimde bir kızıl deri

yüzünün terk edilmiş sokaklarında
...........................kanımdan lekeler kalır

gidersem, izler geçmişine düşer
..............batık bir gemide kaybolur ruhun

sözleri kopardım
.........sevdaya dair tüm sözleri yüzünden

adının duvarlarına yaslayarak kalan ömrümü
...ve kanamaları-mı alıp gitmeliyim buralardan

sana bırakmalıyım şafağın gülümseyen yüzünü,
.......................senden giderken

ve dahi dilime giydirdiğim yüzünün güzelliğini
..........güneşin sokaklarına bırakarak

bin sevdalı yüreğin dalgın ağlayışını alarak yanıma

puslu bir havada bıçak yemiş bir sırtlan gibi, gitmeliyim
....................çöl gibi hayalinin içine düşerek

belki de silmeliyim sesimin boşluğunda kalan
......................unutamadığım o kırlangıç zülfünü

kimliksiz ışıklar yüreğimin kiralık intiharları oldu
tüm evlerde denenmiş ihanetler gibi ellerin
........................................ellerime değiyor

töre-midir acep,
...yıldızlarımızın ışığını tatmadan
........ayrılığın gövdelerinde kıblesiz ölmelerimiz,
...........................bilmiyorum

hangi aşiretin yanan sobasını söndürdük de
.............................buz tuttu bu kent

umursamıyor artık bizi
.....yanarak eşiğinde sön-düğümüz aşkın külleri

vurulur yüreğimiz
.............yeni yazılan bir şiirin kanlı mısralarında
ölü şairlerin kederinde anılır adımız

düşer yüzümüz bir kentin uçurumundan aşağı
........................bir okyanus kaybolur haritadan

soyu tükenen bakışların içinde ince bir hayal incinir

bir tek hileli maskeler geçer
....................darmadağın gök yüzünün içinden

ve çürüyen kafiyeler kalır
......................batı yıldızının kirli otel odalarında

ey kolay olmayan ölüm, gel vur başımı
..................................al sırtımdan bu terli aşkı
hiç eksilmeyen acılar geziyor alnımda
.......bu öyle bir keder ki;
..............kimsenin bilmediği kanlı bir durak

önümde durunca karanfildi, kalbimde oldu mızrak

nefesimi zehirliyor umutsuzluğum, gel vur boynumu
..................kanım aksın aşkımın doğusuna
uğruna o kutsal tenin, erken ölüm olayım

yorgun kefenler sarsın yaramı, kaybolup gideyim

gücüm kalmadı artık, feryadım bir tek sana,

...........................gel gel gel

gel öldür beni ey kolay olmayan ölüm

tüm cesaretimi esmer bir yıldıza bağışladım

Orhan DEMİRTAŞ