Ölüme meydan okuyan kızıla çalan mavi kokunla
Süzülürken narin iç çekişlerin, tükenen nefesimden
Kamburuna vurduğumuz sevda ile yaralı bir kuş
Kanatlarında, kanayan yanlarımıza em çalar
Kanar tenim sensizlikten,sesine
Sus gelmiş incecik dudağıma ilişir bir tebessüm
Hem de dünden ziyade içten,her şeye rağmen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
