Hicvederken gönlüme vuran her damlada şûh sâda,
üryan geldim, üryan giderim bahtsızım...
Katıksız bir yalnızlıkmış, kaderin neşrettiği tefrika,
vücut bulunca baht kaleminde bahtsızım...
Gün doğunca odalardan tenime; fütursuz...
tan yeri ağartan gölgeler çalar, duldasızım...
Kanadı kırık yağmurlarında kaldığımdan beri yalnızım...
Ok yaya takılınca gerilir, mecal terki diyar eyleyince,
feleğin okları cana doğrultulunca, cansızım...
En fakir anlarda gark edince bir sevda; riyasız,
ve en gariban halimle seviyorken katıksızım...
Yine de alınca koynuma yalnızlığın en ham halini;
üçü beşi çekilince bir gönül tenhasına, ıssızım...
Kanadı kırık yağmurlarında kaldığımdan beri yalnızım...
Daralınca ufukta gözlediğim gölgelerin haresi,
kararınca bahtımın güneşi usuldan, ışıksızım...
Savrulunca bir rüzgarın eteğinde kurşunum serseri;
en körpe hedefler kurtulunca rastsızım...
Yıkılınca, bir tenhaya diktiği kumdan kaleleri kalbimin;
kalınca en vicdansız dalganın tokadında...
ve yağarken kanadı kırık yağmurları alnıma...
Yalnızım...
Kemal SümeKayıt Tarihi : 8.10.2007 08:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yalnızlık hikayesi, değil başka birşey...
![Kemal Süme](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/08/kanadi-kirik-yagmurlarinda.jpg)
Kanadı Kırık Yağmurlarında...
Hicvederken gönlüme vuran her damlada şûh sâda,
üryan geldim, üryan giderim bahtsızım...
Katıksız bir yalnızlıkmış, kaderin neşrettiği tefrika,
vücut bulunca baht kaleminde bahtsızım...
Gün doğunca odalardan tenime; fütursuz...
tan yeri ağartan gölgeler çalar, duldasızım...
Kanadı kırık yağmurlarında kaldığımdan beri yalnızım...
Ok yaya takılınca gerilir, mecal terki diyar eyleyince,
feleğin okları cana doğrultulunca, cansızım...
En fakir anlarda gark edince bir sevda; riyasız,
ve en gariban halimle seviyorken katıksızım...
Yine de alınca koynuma yalnızlığın en ham halini;
üçü beşi çekilince bir gönül tenhasına, ıssızım...
Kanadı kırık yağmurlarında kaldığımdan beri yalnızım...
Daralınca ufukta gözlediğim gölgelerin haresi,
kararınca bahtımın güneşi usuldan, ışıksızım...
Savrulunca bir rüzgarın eteğinde kurşunum serseri;
en körpe hedefler kurtulunca rastsızım...
Yıkılınca, bir tenhaya diktiği kumdan kaleleri kalbimin;
kalınca en vicdansız dalganın tokadında...
ve yağarken kanadı kırık yağmurları alnıma...
Yalnızım...
çok güzeldi!!sevgiyle yüreğiyle yazmış kalem..kutluyorum...dost şairimi sevgiyle
muhteşem dizeler..
koşar adım okum,nasıl bitti anlıyamadım..
defalarca okunası dizeler..bir ara gene uğrayacağım.. tam puan efendim...
HANDE
TÜM YORUMLAR (2)