Kanadı Kırık Turnam Şiiri - Mehmet Çiçek

Söyle turnam ne çare ki uçuyorsun diyarlara…
Kimin kaldı ki uçuyorsun kaf dağının ardında…
Yıllar yaşlandı attığın umudun her baharında…
Söyle turnam, ne çare ki uçuyorsun diyarlara…

Zaman yılların ötesinde takılan mazinin gölgesi,
Viranene yansıyan hayallerin karanlık perdesi…
Issız denizlerin boğulan girdabında sönmüş nefesi…
Söyle turnam, ne çare ki uçuyorsun diyarlara…

Rüzgar almış başını gidiyor kararan ufkun başına…
Denizler kuruyor gözlerinin aynaya bakışında.
Dağlar ufalanıyor bir bir gözlerinin dertli tacında…
Söyle turnam ne çare ki uçuyorsun diyarlara…

Sema yaşlanmış bakışlarla çürüyen bir beden…
Sen, uçuyorsun hala bilinmeyenlerin ötesine
Yalnızsın yapa yalnız her adımın sinesinde…
Söyle turnam, ne çare ki uçuyorsun ki diyarlara…