Kanadı Kırık Kartal Şiiri - Ali Kınık

Ustam, sen şairsin, yıkılmak olmaz.
Bu hesap bitmeden çekilmek olmaz.
Yorgun yapraklarca dökülmek olmaz.
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Kalk ki bir ak kartal daldan süzüle,
Şiir burcumuza kona saz ile,
Sen de “yıldızları yandır söz ile” Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Alevlerle göğe savrulsun küller,
Doğsun “beyaz günler ve beyaz güller”
“Ordulaşsın ümitlerle emeller”
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Bir dünya ki o ilk sürgünden beri,
Ağır olmuş ustaların yükleri,
“Aktarıp toprağı, yırtıp gökleri”
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Sen ki, ta burçlara çıkan şairsin,
Sen ki, yağmurları yakan şairsin,
Sen ki, sarp dağları yıkan şairsin.
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Dünya kahpe, ama küsme ne olur,
Kılavuzum, ses ver, susma ne olur,
Gel Türk’ün sesini kısma ne olur!
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Ustam sensiz ben vallahi yarımım.
Bu kabusu çözemiyor yorumum.
Sen anlarsın kahır üzre durumum,
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Ustam hadi iki al tay seçelim,
Çiçekli dağlara bayrak açalım,
Tanrı Dağları’nda kımız içelim.
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım.

Hem şairsin, hem ülkücü, hem adam,
Hem ustamsın, hem yoldaşım, hem atam,
Ben kimim ki, seni sözle anlatam,
Haydi ustam, haydi doğrul, kurbanım