Kanadı Kırık Şiiri - Bülent Öntaş

İnsan
Çocuk gibi oluyor bazen
Yüreği pır pır uçurtma gökyüzünde
Düşlerinde dolaşıyor özgürce
Kanatlarını gizliyor
Yere indikçe
Kırılmasınlar diye
Kırmasınlar diye
Hani bir taş atan olur sinsice
Bilirsin toprağa değen yüreğini
Kanadı
Kırılmış
Bir
Kuşun
Küser hayata bir çocuk gibi
İyileştirmez
Yaralı bir kuşu elinde tutmak
İnsan
Umutsuz
Oluyor
Kanatsız yeryüzünde
Ürkek

Ekim - 2021