KANADI KIRIK
Sahilde sevgiye hayal kurarken,
Paytak paytak geldi bir beyaz martı,
Aldım kucağıma öptüm ve sevdim,
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Aç ve susuz kalmış oldukça bitkin,
Kanadını kırmış soysuz bir hain,
Ülke düşmanları acaba kaç bin?
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Yedirdim, içirdim doyan da karnı,
Uçarım zannetti zavallı martı,
Denedi, gördü ki uçulmaz artı,
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
İnsanlık bitmiştir yazıklar olsun,
Yapanların eli, kolu kırılsın
Bu cezada yetmez evleri yansın,
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Parkın bekçisine emanet ettim,
Veterinere ver aman ha dedim,
Son bir kere öptüm okşadım, sevdim,
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Kadına kıyanlar kuşa acır mı?
Edep yoksulları adam olur mu?
İnleyenler ölür, eden bulur mu?
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Rızazade, yazık insanlık bitti,
Merhamet, acıma, mazide yitti,
Tüm iyi insanlar kayboldu gitti,
Benim kalbim, onun kanadı kırık…
05.ŞUBAT.2019
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 5.2.2019 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadına kıyanlar kuşa acır mı? Edep yoksulları adam olur mu? İnleyenler ölür, eden bulur mu? Benim kalbim, onun kanadı kırık…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!