Kanadı Karanfiller Şiiri - Ali Parlak 2

Doksan İki yılının Yirmi Altı Şubat’ı,
Tekerrür etti tarih, zulmü seyretti Batı!

Vahşetin son perdesi yaşandı Hocalı’ da,
Her yüreğe bir mayın döşendi Hocalı ‘da...

Kuruldu sinsi tuzak, oynandı kirli oyun!
Kanla karıldı toprak, rengi değişti suyun.

Karabağ yeni güne kan gölünde uyandı,
Hocalı ’da yerle gök kızıl kana boyandı!

Bir vaveyla koptu ki; her yer kızıl kıyamet,
Debelendi insanlık ve çıldırdı merhamet!

Karabağ kana doydu kanadı karanfiller.
Balaların elinde kınadı karanfiller...

Çullandılar üstüme vakit gece yarısı,
Yüzüldü vampirlerce bebeklerin derisi!

Savunmasız mazlumlar dizildiler kurşuna!
Bunun adı soykırım savaş deme boşuna!

Bütün dünya yanında Ermeni’nin hamisi,
Azeri’nin yoktu hiç Türk’ten başka kimsesi.

Kopardılar dalından, Ermeni uşakları;
Daha yeni gövermiş yetmemiş başakları.

Ayırmadan vurdular; ana, kız, kızan, bala…
Takvim yapraklarında kan kokusu var hâlâ

Göğekinleri yoldu, ezdi, çiğnedi filler!
Kana doydu Karabağ kanadı karanfiller...

Belhum Adal sığ kalır anlatmaya sığlığı,
Sağır dünya duymadı yürek delen çığlığı!

Hocalı’ ya kör dünya, Ermeni’ye fal taşı
Kavurdu yerküreyi mazlumların ataşı!

Mazlumlarının kanını, kör gözüne sür dünya!
Yeter boşa döndüğün, dönme gayrı dur dünya!

Karabağ’ın hem kolu kanadı karanfiller,
Kana doydu Karabağ, kanadı karanfiller...