KARA TREN
Onu, bana getiren
Hasretimi bitiren
Karasına bakılmaz
Getirdiği, atılmaz
İstasyona, yanaşır
Gelen, giden kaynaşır
Kucak, kucak; kucaklar
Aşıldı hep, bucaklar
Ümidimin yapısı
Vagonların, kapısı
Ağır aksak açılır
Tebessümler, saçılır
Çıkmaz ise içinden
Beklediğim, içimden
Kömür gözlüm kavrulur
Dumanıyla, savrulur
Düdüğünün tiz sesi
Keser, birden, nefesi
Puf puf ediş, vedası
Ray sesleri, sehâsı
Velhasıl:
Ne yârimi getirdi
Ne hasreti, bitirdi!
Puf, puf, puf…
Ali Rıza Aydın
10 Nisan 2025
Kayıt Tarihi : 18.4.2025 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kara tren, yani kadim buharlı tren ve bunlarla yapılan yolculuklar bir nostalji olmanın yanında; esasen, bir kültür. Şiirimizle, pek çok hatıralara sahne olan tren yolculuklarını anmak istedik..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!