Kana Kana Şiiri - Kasım Kol

Bir bahar gününde rastladım sana
sohbetin ne huzur vermişti bana
Aradığım budur dedir içimden
Sevda şerbetinden iç kana kana

Bir süre sakladım kendimden bile
Ama bülbül aşık olmuştu güle
Dedim çekeceksin bu yolda çile
Aşkın çemberinden geç kana kana

Özü tertemizdir değil riyalı
Ela gözleri var ne de hülyalı
bakınca insanın içi rüyalı
Hayalden rüyadan seç kana kana

Kasım der ki;budur ahvalim böyle
Sordum ona benimle misin söyle
Eğince başını anladım öyle
Ömrümü ömrüne biç kana kana