Kan Ve Kül Şiiri - Dilara Sel

Yalan değil; çok yaktın canımı
Sana dair ne varsa yok olana dek yandım
Ama olsun, küllerinden doğan tek şey nefretimdir benim
Her canımı yaktığın sefer gibi, yine ben kazandım

Şimdi dönsende yetmez;
Dişlerimi boğazına geçirip
İntikamı tattım bir kere
Şİmdi sevsende farketmez
Yalanlar yazan kalemini kırdım bir kere

Ağladığını duyduğumda ben yavaşlatırım zamanı,
Ben uzatırım saniyeleri; ağırlasın diye ağrılarını..
Çığlığın olur, gırtlağına tıkarım adımın her harfini
Her gün yeniden öl diye çalarım senden ayı ve güneşi...