Hasan Akbaş 3 - Kan Ve Gül Şiiri - Antol ...

Duygular tükeniyor ya gitgide, yürekler kuru bir bozkıra dönüşüyor ya! .. Kurak ve olabildiğince ayaz... İşte o an bir şeyler oluyor (!) içimde, benimde bilmediğim... Rüzgar dudaklarımı yakıyor da, kum tipisine yakalanıyorum ıssız çöllerde yanıyorum ben.. Yine de üşümüyorum... Kan damlıyor sana sakladığım beyazıma... Çöl ortasında... Bozkıra dönmüş çorak yüreğimde... Kan damlıyor beyaz güllerime... Güllerim kırmızı O tek tük yağan Yağmurlarım kırmızı Güllerim sen oluyor dudakların gibi.. Beyazım.. Sana sakladığım beyazım sen oluyor dudaklarında, kan gibi... Dudakların gibi... İşte o an! kAN vE gÜL... Savaş ve aşk gibi... Gitmek ve gidişine razı olmak gibi.. Ömür gibi.. Tükenmek ve her tükenişte yeniden doğmak gibi.. Umut gibi Sürünürken gülebilmek gibi.. kAN vE gÜL... Sevmek ve sevmenin ötesinde ölmek gibi.. Ateş ve baruta gerek yok der gibi.. Ben her şeye yeterim, Eyvallah gülüm, sen mutlu ol yeter ki, diyebilmek gibi.. kAN vE gÜL... Karda ayak izlerin düşüyor içime.. Güneş doğuyor birden.. Ve ayaklarını öpüyor Benden önce... Selam olsun yinede,, Benden güneşe... O an karlar eriyor içimde Kadife teninde hizmetkar dudaklarım, Sen oluyor.. Teninde.. Ateş yakmıyor beni, Karlar yakıyor beni... Teninde... Sen oluyorum; kelebekler gibi Pamuk teninde Hizmetim sürecek ümidiyle kaçamadığım omuzlarına dikiyorum sancağımı.. Anlı şanlı büyüyorum... Büyüdükçe gözlerinde.. O an! Önemsiyorum kendimi... Kimin umurunda, Küçülmek bile büyümek bana.. Güneş düşüyor ayaklarına Ben düşüyorum ayaklarına... Koyun koyuna... kAN vE gÜL... Tutku ve tutuklanmak gibi.. Dikenleri gül diye öpmek gibi.. Seni rüzgâra salmak gibi.. Toz gibi.. Pıhtı pıhtı donmak gibi.. Kanattığın her yerimden güllere düşerken.. Sana sakladığım beyaza Sen olup geliyor gibi.. Kurulmak gibi otağına... Kanında tuz oluyorum... Kimse tatmasın istediğim Tuzun, şekerim gibi... Beyaz güllerim kırmızı Beyaz tenini ben gibi zaptediyor! Kırmızı sen gibi... Dudaklarında sen oluyor... Esir olmak ne güzel.. Gözlerine Sana bağlanmak ne güzel... Ayin gibi.. Yılda bir kere gelen bayram gibi.. Sana yazılan Sana adanan... Kitap gibi.. Kader gibi.. Yakalanışım gibi.. Tutukla beni.. Tutkumu tutukla.. Kelepçe istemem Dudakların yeter.. Sarsın beni.. Duygularımı sarsın.. Nefesin yeter bana.. Kilitlesin bedenimi.. Senede bir gün aç kelepçelerimi Tutarsa tutsun! Pası yeter bana... Dilin siler Açarsın prangalarımı(!) Yeter ki kan gibi düş beyazıma.. Kırmızın yeter bana.. Gökyüzü gözlerinin.. Karalığı yeter bana.. Karanlıklar az bana.. kAN vE gÜL... Savaşımda savaşmamam gibi.. Savaşımla yüzleşmem gibi.. Hizmetimin karşılığı gibi.. İyiysem gül.. İyinin azıysam kan.. Kötü olmak yok.. Kötü eller.. Ellerim ellerinkilerden sıcak... Sen vedadan daha vedasın.. Kanım donar, çekilir.. Güllerim kurur, solar... Bayramlık dudaklarım kapanır... Savaşım diz çöker Çünkü... Sen, Senden çoksun.. Azlığımı bana çoktan unutturan! .. Giderken bile.... Gitme! .. Gidersen! kANarım vE gÜLemem... Biliyormusun? .. Gözlerinin karalığı, karanlıklardan çok olalı beri... Uyudu sandığın anlarda ben hiç uyumuyorum! ... HASAN AKBAŞ