sen ki bir tutam özlem,
yokluğu kırmızı damlayan bir gülsün
öyle ki güller,
sensizlikten önce renksizdiler.
göğsümden semaya bir ayrılık sokağına çıkmış adım
soluk lambalarımdan ah'lar dökülüyor yollarıma
teker teker düğümleyip bi' kurdele yapıyorum boğazımın ortasına
yağmurlar yağıyor gözyaşlarımı kıskanan
artık taşmak üzere hasret birikintilerim
ner'desin?
göğsüme sarılan kurşuna saplanıyorum
çağlayan kanıma dökülüyor zehrelerim
kalbimi kuru gül yapraklarıyla sarıyorum
bir daha kimseye açmayacak olan benim
ebediyette bile içimde kalacak sen misin?
(sen şimdi uzaklarda
ufuk çizgilerinde beni ararken,
dizlerimde ağlamaklı
İstanbul'u avutuyorum)
24 Haziran 2024
İstanbul
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!