Uyur yüreğimin kanatlarını soğutan öfkem, Ki sancılı bakışların yorarken hüznümü. Diz çöker asil renkli çiçekler ve sırrına gölgem Ben ateş gibi düşerken ruhuna, Sen sarmazken umruna, Kan oturur yüreğime. Topladığın çiçekler çöreklenir en kuytuma Ve bir yagmuru daha ıskalarken, ellerimiz ırak Bırak çekiştirme düşlerimi,sonsuzluğu tadalım bırak
Okan KangalKayıt Tarihi : 14.9.2011 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!