damarlarımın içinde dolaşan kan gibiydi gözlerin
ne vakit baksam nefes alırdı yüreğim
çöle düşen yağmurlar gibi dokunur ve kaybolurdum
bir insan neden yaşar ve neden ölür, nemli gözlerinden anlardım
ateşi bağrında taşıyan yapraklar gibi kavursa da sevdan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla