Gecenin yüzüdür aynaların yansımasında asılı duran
O öyle bir yüzdür ki ne kendine bakmaya alıkoyar insan
ne gökyüzü kurtulabilmiştir tutsaklığından
Sanki yaralar tüm dövüşmelerden önce çiçek açmış
kul gönlünü bir kır bahçesinde kaybetmiş
İnsan bir gün öncesinde çocukmuş
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta