Gecenin yüzüdür aynaların yansımasında asılı duran
O öyle bir yüzdür ki ne kendine bakmaya alıkoyar insan
ne gökyüzü kurtulabilmiştir tutsaklığından
Sanki yaralar tüm dövüşmelerden önce çiçek açmış
kul gönlünü bir kır bahçesinde kaybetmiş
İnsan bir gün öncesinde çocukmuş
Bunu her sabah olduğu gibi
bu sabahta tekrarlamış
Hüznün boğucu şarkısıymış gökyüzünde asılı duran
Tül perde yağmuru bastırmış
Sanki savaşlar koca bir yüzyıl demlenmiş
kaynamaktan yorulmuş
hiç eksilmemiş
Kan toprağa düşünce
susmayan bir çığlığın sırtındayızdır artık
Kelimeler sigarasının ucunda şairin
Okunmamış şiirler tütün kokuyor
Acılar ceninlerden önce bir ananın rahminde
Çatılar alev almış
kurtlar beşik sallıyor
Avlusundan su içtiğimiz o berrak dünya
şimdi olabildiğine kirli ve zemheri çeşmesi
İnsan göğsünün ortasına bırakmış matemini
Sessizlik gürültülerden önce başlamış
Kayıt Tarihi : 24.9.2024 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!