Kan-ter Şiiri - Candar İsmail İloğlu

Vücut kan-ter durur mu nefes
Artık kalmadı gözlerimde heves
Kalemim silah soramaz adres
Yalanları olmuş kötü yazılmış piyes

Kuru bataklık hoş gelir mi çiçekle uyuyana
Cemalin hoş gelir etrafı saran kabir azabına
Acı su tatlı olmaz mı güler yüzünün yanında
Sarmaz mı etrafımı acıtsa çelik dikenler

Söyle sen kimsin
Aşk öldü
Herkes bilsin
Yüreğimde Tomris nefretimle hiçsin

Her şeyi yaptım nefretimle
Çürüttüm çok şiir dirseğimle
Bir cihan yandım hasretiyle
Damarda durmadı ruhumda izler

Eskiden güneşinle yanardım
Şimdi ayın gölgesindeyim
Eskiden derdim amor mio
Odiar gözümün çiçeği odiar

Memento mori ayın gölgesi
Senin ağırlığın yüreğimde megaton
En azından korkunç bir yanlışı
Düzeltmeye çalışırken öldüm derim.

Güneş battı geceler sisli
Kim böyle bakar bir kere daha
Siz mi?
Kalem kuru tahta yazdığım yivsiz namlu

Üzerime yansımaz artık gölgesi
Kabir nefreti Candar'ı boğar
Irgalamam köpürür öfkem
Kanla şiir kral soyu demek

Nefesim kesilir oldu
Son feryatta bile saldırgan kurt
Yok altından bir tahtım derdim oldu
Çok kral kestim kan nehrinde derdin oldu

Sence neyim var
Kan ya da tuzdur
Sertleşti koşulsuz nefretim
Soyundu yüreğim sorgusuz

Hızlı yaşa genç öl derler
Çektim ellerimi 17'imde tutuğum bıçaktan
Yüzümde vardı bandana anlımdan akar terler
Aldım elime hislerimi öldürdüm hepsini ahımdan

Karşına çıkıp özür dilemek
İyi bi denemeydi ama geç kalmak
Ki ahlakım olsun bi kere de
Olmadım hiçbir zaman terbiyeli oldum hep ahlak-a mugayir

Derine derine giren iblisi
Siper edene kadar gözlerini
Ki seni etkilemeye yeterliydi
ellerimden çıkan kaos

Ben iyi bilirim
Nasılsa hepinizin işine gelir içimdeki iblisin karışmamak işine!

Sen bu ampulun amperisin
Yozlaşmış hislerin
Ben bu örsün çekiciyim
İlk halinde hala sinirim

Rengi solmuş açık net değil peyda
Sevdiğim kadını öldürmüş sevdiğim kadın ne fayda
Ne baştan başladım ne sondan bittim yok ortak payda
Her şeyi silip çizip atabilir miydin …?

Machiavelli'yi üstün görürdüm kendimden
İkisi birden olamıyorsanız korkulan olun
Machiavelli korkuyu duymuş mu benden?
İkisi birden olmadım nefret edilen oldum

Ben Dante'nin çukurundan kum çıkardım da geldim
Feleğin çemberinden kırk kurşun yedim de geldim
Bir çarşaf arası sigara sardım öldüm de geldim
Kraken'i derin suda boğdum yaralandım da geldim