Kan Tadında Yaşamak Şiiri - İsa Yılmaz

kırlangıçların şehrinden sesleniyorum
burada hayat sadece altı ay
gerisi karanlık ve yalnızlık
soğuk mevsimlerden kaçıp da geldim
kanatlarım üşüdü mavisinde göklerin
bin bir rüzgarda savruldum
bin bir ülkeden geçtim
hayal dedikleri her şeyin
gerçek olduğunu gördüm rüyaların
cinlerin fısıltılarını duydum
ürktüm, korktum yarınlardan
ayrılıklara dokundum zaman fanusundan
gözlerimi kapamak istedim
kanatlarımı bağrıma gömüp
çakılmak istedim yerlere
düşmek tahtını kaybeden krallar gibi
ömrümün tacını çalmak istedim taşlara
eyvah yaşamak ki kan tadında
bir ölümlü olduğunu bilerek
ecelin çağırdığı yere kendi ayakları ile gitmek
vazgeçmek zümrüt saçaklı baharlardan
kızıl ufukların ardından güneşleri seyretmek
ve kalmak karanlıklarda
dünyalara sığmayan ruhu
kalplere sığmayan aşkları
gömmek küflü topraklara
yem olmak yılana, çıyana
ah yaşamak.. kırlangıçların ülkesinde
her an ölmek demek
kan tadında nefesler yudumlamak
günbegün tükenmek demek
mutlulukların çoğunu Vera’ya bırakmak demek…