Kan sızıntısı. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Tanış olmadan olunmaz yaren, derman bulunmaz,
Lokman hekimsiz.
Kimliksiz,
Beka/ya yakın
toplumdan uzak sokak çıkmazda...

Dost bildiklerin sorar
Bilmiyorsan yüzme,
Ne işin var denizde?

Düşmanın belliyse üzülme,
Derman arama yoksa yaran,
Sağalt içini kurt olup kemirmesin kin,
Lakin;

Bırakma tedbiri elden,
Tez elden, sabra şükre tevekküle sarıl...

Dağla içini kendi elinle,
Kor kor ataşla.
Kocaman kayalar atar,
Kırmak ister kafanı kötü,
Sen sen ol, bir çakıl taşı bile atma!

Sabır merhemini sür yaralarına,
Aşk ipeği ile,
Dikmeden sağalmaz yaran.
Kanar ince ince;
Bitmez kan sızıntısı...

21/Ekim/2009