Bir korku kondu yüreğime
Ürkekti,titrekti.
Serçeler gibi
Hüzünlerini bıraktı,
Günahlarını döktü.
Döktü yangınlarını, uçtu gitti;
Güneşleri alarak kanatlarına.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bir korku daha kondu
Yaralıydı,kaçaktı.
Serçeler gibi
Nar tanelerine bulaştı;
Umutları sırtından düştü.
Düstü burçları,uçmadı bile-bile;
Vuruldu!
Kan sıçradı gözlerime.
İnanma korkum yok hiç bir şeyden diyenlere sevgili Hakan.Korkmamaktan korkmalıdır aslında. En ummadıklarımız, korkmadıklarımızdan gelir. Aslolan, umutları
umutları düşürmemektir sıttan.UMUTLARINI HİÇ DÜŞÜRME!... Sevgimle...
Terkedilişin hazin sonu. ağladıkça gözyaşlarının yerini kan alıyor.
Güzeldi...
Sevdim bu şiiri; sevdiğim gibi kardeşlerin kol kola yürümesini gecenin üstüne. Sevdim bu şiiri; ıssız dağların koyağında, cılız bir ateşle tutuşan çoban ateşlerini sevdiğim gibi. Bu şiiri, düşen bir dostun elini son anda tutar gibi sevdim.
Kutluyorum.
Gözlerime kan sıçradı
bundandır hep kan ağlayışım
sen bana aldırma
öylesine sözler bunlar
hani söylenmese de olurdu.
Çok uzaklardan gelmiş bir trenim
düdüğü donmuş
yolcusuz
hiçsiz
hani, beklemese de olurdu.
Devrim Ateşiniz hiç sönmesin.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta