*Kan Senfonisi 1 Şiiri - Pelin Yıldız

sular akmıyor
karmakarışık yine,kamera arkası
beyaz perde kıvrılıyor,
kinin dolduruşa getirdigi
çekilmezlikle boğuşuyor
tüm siyahlıklara inat...
ortada
hançer yiyen kanlı yürekler dolanıyor
apansız gecenin sabahında
sopa dolu kanlı tan sofrasında...
çaresizlik yükseliyor
bütün çıglıklara inat
kabaran gökyüzüne,boyun eğercesine...
ellere konuşan,yalnızlıga inat,
ansızın
sevgi geçiyor,nefrete taparak...
derin derin soluyarak
yapışıveriyor,geleceğimin ilahına...
susuyor karanlık
susuyor dillere vurulan inlemeler
susuyor
kırbaçlarla göz boyayan yaralar
susuyor,kanla el ele tutuşan tutkunluklar...
birden...
nefret dolu,sancılı
bir çıglık yükseliyor darağacından...
toprak susuyor
imkansızlıkların eşiğindeki felç kalan duygulara...***