Kan revan kelimelerle şiirler yazılmıyor

bak bu şiirde sana
sakın ağlama...

gece kuşanmış gözlerine
ıslak yıldızlar asıp da ağıtlar yakma

bir şey söyle acı kahve hatırına
zehir zemberek bir şiir tadında olsun

ne olur susma ...

zamane akşamlar iniyor
bardaktan boşanırcasına balıkçı kasabasının üzerine

yıldızlar süklüm püklüm
çocuksu gülüşler karanlığın koynunda tutsak

açılsa cennetin kapıları
sığmaz günahkar bedenim gayya benim...

sevinçler ışık hızıyla geçti
hiç olup biten koca bir ömür gibi

buz yeşili gözlerimin sen bakan yamacından...

gittin bahçede güller
papirüslerin sararmış yüzünde şiirler

kekremsi göz yaşı kokuyorlar...

kan revan kelimelerle şiirler yazılmıyor
mevsimsiz göçlerle ancak sesizce münzevi ölünür...

Hasan ODABAŞI