yalnızlık hücre hücre dökülürken bedenden
ellerim kan revan
seni hatırlamaya başladığım da
susuyor göz yaşlarım
bırak bu şiir de gömülsün bir kağıda yazılıp
kaybettikçe hayallerimi
çoğalıyor açtığım mezarlar
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta