yalnızlık hücre hücre dökülürken bedenden
ellerim kan revan
seni hatırlamaya başladığım da
susuyor göz yaşlarım
bırak bu şiir de gömülsün bir kağıda yazılıp
kaybettikçe hayallerimi
çoğalıyor açtığım mezarlar
yalnızlık çöktükçe içine
gözlerim dökülüyor satırlara
kan revan kağıtlar
kalemler
Kayıt Tarihi : 24.6.2018 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!