Kan Revan Şiiri - Muhsin Koçak

Gün ışıdı- Deniz heybetinde,
Var-olmak, dar-ağacı,
ölüm- ise bedel, içerim,
gül gamzelerimde...
kahpe asır, onur-lu bir saniye

var-oluş, üç fidan,
genç yürek,selvi heybetli
Kör-zihniyet, kahpe fak-ı
Tarihe şerh, tek yürek
Nar sevda- mavi düş,
Çin setinde yankı- dev haykırış...

İşkence, zulüm,
ölümdür güne bakış,
yarın, çıngıraklı yılan,
Yalın kılıç- cesur yürek,
'hava kurşun gibi ağır'
demişti şair,
kahpe kurşun, körpe bedene...

Samsun, kan-revan,
kan kokar, kudurmuş it,
dişlerim,kilitli tenimde,
ölüm kokuyor mavi deniz,
nar kırmızı hava
dokunsan ağlayacak,
Bulut gülleri, vuslat düşlerime...
zaman, ustura ağzı,
param-parça dokunsan
yedi kol demiri yüreğime...

direnmek onurdur
bir başka sevdadır düşler,
hayal,kandır,yarın-gelecek,
dinamit kuyusu sürgünde kardelen,
Volkan patlaması sevdadır güneş....
boğar kör karanlığı
doğar usulca ararat’tan
sürgün zamanı...
KAN.... REVAN...