Kan rengi Şiiri - Ferdi Yavruöztürk

Ve gece boyunca sessizlik çınlatmıştı bedenimi sarsan duvarlar arasında.
-duvarlar mı-
Bir perde var aslında başucumda asıladuran ,
Gözlerimde o bitkinlik kan rengi.

Sevimsiz asık suratlı kadınlar dolaşmış bu kırları,
Öyle diyordu babam!
Ben diyordum oysa,
Örneğin, bensiz bir ay
Gözlerim sesleniyor bensiz ayda
Koltuğa oturmuş kadına,
Gülümseyen çocuğa,
Tütün saran yaşlı adama sesleniyor.
Bakışıyoruz bir süre.
Ayımız doluyor,
Ölüyoruz sonra.